Hiç fare adında kedi olur mu? Olur tabii neden olmasın? Sevimli mi sevimli bir çocuğun Fare adlı kedi yastığı ile hikayesini ele alan bu kitabı çok seveceksiniz. Özellikle de resimlerini. Hayvan sevgisinin işlendiği bu kitap Can Yayınları sayesinde çocuklarla buluşuyor. Şimdi gelin kitabı biraz daha yakından tanıyalım.
Aybike Esra ve Kerem Hakan, içinde kedi bulunan her şeye bayılıyorlar. Hele ki kedili bir kitaba. Bu nedenle bu kitap da bizim favorilerimizden. Minik bir çocuğun bir kedi yastık ile karşılaşması, arkadaş olması, onu sahiplenmesi, beslemesi, uyutması ve ilgilenmesi ile başlayan kitap; sonrasında ilginç bir hal alıyor. Çocuk çok sevdiği dostu Fare’yi okuluna götürmek istiyor. Babası için bu çok mümkün olan bir durum değil. Ama çocuğun özlemesi ihtimaline karşılık bir çare öne sürüyor. Direkt olarak hayır demiyor. Çocuğun Fare için çizdiği bir resmi dikip, sırt çantasına yapıştırmak; hem çocuğun kediyi daha kolay taşımasını sağlayacak hem de kedinin okulda sıkılmasını engelleyecektir. Bu dikilen kediye bakan çocuk, Fare’yi daha az özleyecektir. Çocuk bu fikir karşısında havalara uçuyor. Keçelerden, ipliklerden, düğmelerden güzel bir Fare dikiyorlar. Kenarlarını da süslüyorlar. Artık çocuğun sevgili dostu Fare hep yanında olabilecek. Gerçek Fare ile çantadaki Fare birbirlerine bakıp şaşırıyorlar. Artık miniğimizin iki dostu var ve okulda geçirdiği vakitlerde dostundan ayrılmak zorunda kalmayacak.
Baba faktörünün daha aktif edilerek kullanıldığı bu kitapta; baba kahvaltı hazırlıyor, dikiş dikiyor ve çocuğuyla güzel vakitler geçiriyor. Bu kültürümüzde var olan “baba” figürünün basmakalıp tariflerini yerle bir eden fiiller. Bunların kitap da kullanılması ayrı bir hoşuma gitti, itiraf ediyorum. Babalar da anneler gibi çocuklarıyla her şeyi ve her işi yapabilirler. Kitap bu düşünceyi aşılıyor (Özellikle erkek çocuklarınıza okuyun).
Kitabı incelediğimizde çocuğun, hikaye boyunca Fare adlı kedi ile kurdukları iletişimde vurgulanan bir nokta var. Çocuk “Bir tek ben duydum” diyor. Bununla da gerçeklikten uzaklaşmamanın yanı sıra; kedi yastık ile çocuğun özel bir bağ kurduğu vurgusu yapılmış. Animizm örneği.
Resimler çizim değil, bir çeşit patchwork tekniği kullanılarak oluşturulmuş. Bu tarzın eminim başka bir adı da vardır. Ancak ben bilmiyorum. Cahilliğimi mazur görün. Bu şekilde dokunsal bir farklılık olmamasına karşın, sanki dokunsal farklılıkları vurguluyor. Çocuğun ve babasının saçını okşadığınızda farklı bir şeylere dokunacağınızı zannediyorsunuz. Kumaşlar ve diğer materyaller için de geçerli bu durum. Bu da çocukların algılarını harekete geçiriyor.
Biz Fare Adlı Kedi kitabını çok sevdik. Umarım siz de beğenmişsinizdir. Kitabı incelemek ve satın almak için buraya tıklayabilirsiniz. İyi okumalar dileriz.
