Geleneksel bir Türk ailesi olmanın en önemli gereklerinden biri mantı yapmak ve bu beceriyi erken yaşta çocuklarına aktarmaktır 🙂 Nesilden nesile geçen bu beceriyi artık benim de alt devrelere öğretme vaktim gelmişti. Biz de ne yaptık? Anneanneyle birlikte kolları sıvadık ve hem mantı yaptık hem de kültürümüzü kuzulara aktardık. Her ne kadar eline geçirdikleri hamurları mundarlık müessesine kazandırma durumları olsa da; yılmadık ve başardık.
Şaka bir yana, ne kadar kariyer yaparsak yapalım, ne kadar işlerimiz yoğun olursa olsun arada şöyle bir mantı kokusu gelir burnumuza ve bir can çekmesiyle birlikte kendimizi mutfakta buluruz. Çoğu zaman hazır mantılara elimiz gitse de, gözümüz hep ev mantısındadır. Bu nedenle çocuklara mantı yapmayı öğretmenin elzem olduğunu düşünmekteyim. Onlar da bir gün büyüyecekler, canları mantı çekecek ve kolları sıvayıp mantı yapacaklar.
Aslına bakılırsa; bu etkinlik günlük yaşam becerisinin gelişiminin yanı sıra ince motor becerileri de geliştirmekte. Bu nedenle çocuklar için güzel bir etkinlik de olmakta. Hem size yardım ederler hem de minik parmakları geliştirirler fena mı?
Yerinizde olsam yarının menüsünü mantıdan yana kullanırım. Arefe gününe yakışır bir iftar yapmış olursunuz. Hem de evde canları sıkılan çocuklarınız için harika bir etkinlik olur. Afiyetler olsun…
